Refresh Amsterdam is een tweejaarlijks initiatief van het Amsterdam Museum waarbij hedendaagse makers met een artistieke praktijk hun visie geven op grootstedelijke thema’s. Aan deze editie werken de volgende 25 kunstenaars mee: Antonio José Guzman, Antonis Pittas, Bas Kosters, Brian Elstak, Camara Gueye, Daniel Jacoby, Dustin Thierry, Elisa van Joolen, Goeun Bae, Jaasir Linger, Judith Quax, Kevin Osepa, KIP Republic, Nicoline van Harskamp, Raquel van Haver, Simon(e) van Saarloos, Suat Ögüt, Tamara Shogaolu, The Shadows Assembly, Tirzo Martha, Tja Ling Hu, Tyna Adebowale, United Painting, We Sell Reality en Yunjoo Kwak.
Dit symposium is mede mogelijk gemaakt door het Pictoright Fonds
Programma
12:00 – 12:10 Welkom
12:10 – 12:30 Presentatie – Verdedig Noord
12:30 – 13:00 Panel 1: Makers & Woon- en werkruimtes. Met Massih Hutak, Tim Vermeulen, Fana Richters en Nadia Benchagra.
13:30 – 14:15 Panel 2: Makers & Labels. Met Bas Kosters, Clayde Menso, Sioejeng Tsao en Christian Guerematchi.
14:15 – 14:30 Performance: Don’t Hit Mama
14:30 – 15:15 Panel 3: Makers & Machtsstructuren. Met Mechteld Jungerius, Annet Zondervan, Raquel van Haver en Nagaré Willemsen.
15:15 – 15:30 Pauze
15:30 – 15:45 Column – Abdelkader Benali
15:45 – 16:30 Panel 4: Makers & Organisaties. Met o.a. Laurien Saraber en Henriëtte Post.
16:30 – 17:00 Afsluiting
Panel 1: Makers & Woon- en werkruimtes. Met Massih Hutak, Tim Vermeulen, Fana Richters en Nadia Benchagra.
De stad is een culturele en creatieve broedplaats en internationale voedingsbodem, en daarmee een aantrekkelijke plek voor creatievelingen om zich te vestigen. We reflecteren op de positieve ontwikkelingen, maar ook de impact op Amsterdamse wijken zoals Zuid-Oost of Noord, waar het voor veel bewoners langzaam niet meer te betalen wordt om daar te blijven. Het broedplaatsenbeleid van de Gemeente Amsterdam staat onder druk: hoe zorgen we ervoor dat er voor makers betaalbare woon- en werkruimte beschikbaar blijft? En hoe bouwen we duurzame relaties met culturele broedplaatsen en de bewoners van de wijken waar ze in gesitueerd zijn? In hoeverre blijven we internationale relaties voeden zonder hierbij de lokale maker weg te concurreren?
Panel 2: Makers & Labels. Met Bas Kosters, Clayde Menso, Sioejeng Tsao en Christian Guerematchi.
Vanuit fondsen en instellingen zien we de term ‘urban arts’ van tijd tot tijd vallen. Deze en andere labels stoppen de hedendaagse, stedelijke maker in een bepaald hokje, en bakenen daarmee af onder welke vorm van ‘kunst’ zij vallen. Ook het nachtleven, dat juist zo belangrijk is voor het floreren van de culturele sector, blijft structureel buiten het domein van ‘kunst’ vallen. Hoe kunnen we dit soort termen en categoriseringen kritisch benaderen? Welke implicaties liggen er ten grondslag aan soortgelijke labels? Waar lopen makers tegenaan, en wat werkt juist wel goed in de sector?
Panel 3: Makers & Machtsstructuren. Met Mechteld Jungerius, Annet Zondervan, Raquel van Haver en Nagaré Willemsen.
Door middel van verschillende codes en criteria wordt er binnen de culturele sector gewerkt aan structurele verbetering. Hoewel er van binnenuit lijkt te worden gewerkt aan een meer inclusieve en eerlijke sector zien we toch regelmatig voorbeelden die erop wijzen dat deze doelstellingen nog verre van behaald zijn, en dat door machtsstructuren en netwerken er weinig lijkt te veranderen. Buiten de kaders van de instituten wordt vanuit verschillende initiatieven de nodige kritiek op de sector geuit. Hoeveel ruimte is er voor institutionele kritiek, zowel binnenin als van buiten de instituten? Wat gaat er goed in de verhouding tussen instituut en maker, en waar zitten de punten die drastische verandering behoeven?
Panel 4: Makers & Organisaties. Met o.a. Laurien Saraber en Henriëtte Post.
Op basis van de bevindingen van de vorige panels gaan we In dit panel gaan we in gesprek met vertegenwoordigers van verschillende fondsen en beroepsorganisaties over hun relatie tot en verantwoordelijkheid naar makers. Fondsen en makers hebben elkaar nodig, en bepalen gezamenlijk het landschap waarin ze werken. Hoe zien de makers en fondsen hun wederzijds afhankelijke relatie en welke knelpunten komen ze tegen? In hoeverre kunnen beroepsorganisaties hier een rol in spelen? Hoe bewegen we naar een culturele sector waarin de fluïde maker los van beklemmende categorieën kan bestaan (zowel in zijn verschillende uitingen als identiteiten)?
